Cristina apoya a los creadores emergentes desde su local de la Praza de Abastos

Margarita Mosteiro Miguel
Marga Mosteiro SANTIAGO / LA VOZ

A CORUÑA CIUDAD

XOAN A. SOLER

Dejó su trabajo de administrativa para abrir Sr Nilsson por la «necesidade dun horario flexible» al quedar embarazada de gemelos

01 may 2024 . Actualizado a las 05:00 h.

La vida de Cristina Rodríguez dio un giro total cuando, hace once años, dejó la seguridad de su trabajo como administrativa para emprender su propio negocio. «Tiña un traballo estable como administrativa, pero cando quedei embarazada de xemelgos tiña a necesidade de algo cun horario flexible, e foi como naceu Sr Nilsson». Pese a lo arriesgado de su apuesta, Cristina decidió capitalizar todo el paro y ponerse manos a la obra para ser su propia jefa. «Poderían pensar que é unha tolemia, pero con xemelgos necesitaba poder controlar o meu tempo. Xa traballei hai tempo como dependenta, e non se me daba mal», indica. Una de las cuestiones que se marcó como prioridad era la creación de un espacio donde el cliente pudiera encontrar un regalo especial, que marcara la diferencia con todo lo que había en Santiago. «A miña idea era que fora un recuncho con detalles diferentes, que non sexan as mesmas camisetas ou chaveiros que podes atopar en todas as cidades. Un lugar onde veñen os turistas para levar algo orixinal e os de Santiago para mercar algo único». En esa búsqueda, Cristina apostó por creadores emergentes: «Son eses que, coma min, necesitaban unha oportunidade». Y no se cerró solo a los gallegos. «Pensei que o novidoso é o que crean, non de onde son». Esa apuesta dio el resultado esperado. Cuando empezaron hace once años «o fixemos nun local pequeniño de cinco metros cadrados na Praza de Abastos, e agora temos dez». En la elección del mercado, además del precio más ajustado a sus posibilidades, también fue determinante que «é un sitio de composteláns e de turistas, pero sen ser exclusivo deles». En sus estanterías, Cristina tiene mucha joyería de línea moderna y juvenil, pero también bolsos y unas mochilas de tela y cuero que «gustan moito», y que destacan por su comodidad y colorido. A lo largo de la década de existencia de Sr Nilsson, Cristina reconoce que hubo pequeños creadores que se hicieron grandes. «E decidimos non seguir traballando con eles, porque perdeuse o trato directo; para min é importante falar de ti a ti con eles», pero, apostilla, también hay otros que, «pese a medrar, manteñen o espírito da artesanía de proximidade». Si algo le demuestra que su decisión de crear el rincón de emergentes en la Praza fue acertada, «é que somos como unha familia, cando non abro o local, hai clientes que me chaman para saber se están ben os nenos, se me pasou algo». Además, apunta, «teño clientes que veñen mercar un agasallo e piden consello. Son persoas que apostan, coma min, por dar unha oportunidade aos máis pequenos, que non teñen detrás as campañas da gran industria, pero que fan cousas moi interesantes».